بررسی تاثیر آوای قرآن کریم بر پاسخ‌های فیزیولوژیک نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

سابقه و هدف: با وجود پیش‌رفت‌های چشم‌گیر در پزشکی و افزایش میزان بقا در نوزادان نارس، این نوزادان هم‌چنان از رشد غیر طبیعی و نقایص عصبی رنج می‌برند. بر اساس نظریات موجود، مراقبت‌های حمایتی بر رشد و تکامل و عمل‌کرد عصبی-رفتاری نوزادان نارس موثر بوده و به‌وسیله انواع خاصی از تحریکات فراهم می‌گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آوای قرآن کریم بر پاسخ‌های فیزیولوژیک نوزادان نارس طراحی گردید. مواد و روش‌ها: در این کارآزمائی بالینی که در مرداد و شهریور سال 1388 و به صورت دو سوکور انجام گرفت، تعداد 120 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران، که شرایط شرکت در مطالعه را داشتند، به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفته و از نظر 3 متغیر تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و اشباع اکسیژن شریانی بررسی شدند. آوای قرآن کریم شامل آیات 23-7 سوره‌ی یوسف با صدای استاد شحات محمد انور بود که با بلندی صدای 60-50 دسی‌بل، در شیفت کاری صبح و به مدت 20 دقیقه با استفاده از گوشی برای نوزادان گروه مداخله، پخش گردید. پاسخ‌های فیزیولوژیک نوزادان در دو گروه از 10 دقیقه قبل از شروع مداخله تا 10 دقیقه بعد از اتمام مداخله، به‌طور مداوم توسط مونیتور کنترل گردید و از مقادیر ثبت شده در دقایق بلافاصله قبل از مداخله و 10،20،30 دقیقه بعد از شروع مداخله، جهت مقایسه استفاده شد. یافته‌ها: در گروه آوای قرآن کریم در پایان مداخله، میانگین تعداد تنفس و تعداد ضربان قلب کاهش معنی‌دار و درصد اشباع اکسیژن شریانی افزایش معنی‌داری نسبت به سطح پایه داشت و این تغییرات حتی تا 10 دقیقه پس از اتمام مداخله نیز ادامه داشت (001/0P